Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011
Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΥΟ ΦΙΛΩΝ
Είναι η ιστορία 2 φίλων που περπατούν στην έρημο. Κάποια στιγμή
τσακώθηκαν και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλον.
Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην
άμμο :ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ. Συνέχισαν να
περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο.
Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος
του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα :ΣΗΜΕΡΑ Ο
ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ. Αυτός που τον είχε χαστουκίσει
και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε : όταν σε χτύπησα,
έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί? Ο
άλλος φίλος απάντησε : «όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να το
γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν.
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην
πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει». ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ
ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ Τις ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ
τσακώθηκαν και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλον.
Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην
άμμο :ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ. Συνέχισαν να
περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο.
Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος
του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα :ΣΗΜΕΡΑ Ο
ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ. Αυτός που τον είχε χαστουκίσει
και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε : όταν σε χτύπησα,
έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί? Ο
άλλος φίλος απάντησε : «όταν κάποιος μας πληγώνει, πρέπει να το
γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν.
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας, πρέπει να το χαράζουμε στην
πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει». ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ
ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ Τις ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ
Το αμερικάνικο όνειρο (1/2) © 2010 [Greek Subs]
Ένα καταπληκτικό τριαντάλεπτο καρτούν που δείχνει με πολύ κατανοηυτό τρόπο την απάτη πίσω από το τραπεζικό σύστημα. Δείτε οπωσδήποτε το τέλος της ταινίας (στο δεύτερο μέρος), όπου τίμησαν δεόντως εμάς τους Έλληνες, αν και με έναν αρκετά αμερικάνικο τρόπο!!! Η ενημέρωση και η γνώση είναι δύναμη.
Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011
Ηλίανθος
"Δεν νομίζω να υπάρχει κάτι άλλο στον πλανήτη που να υμνεί την Ζωή όσο ο Ηλίανθος. Όχι επειδή μοιάζει με τον Ήλιο, αλλά γιατί ακολουθεί τον κύκλο του. Στην διάρκεια της ημέρας το λουλούδι ακολουθεί την πορεία του ήλιου στον ουρανό. Σαν δορυφορικό πιάτο για την λιακάδα. Όσο αδύναμο κι αν είναι το Φως, οι Ηλίανθοι το βρίσκουν πάντα. Αυτό είναι μια αξιοθαύμαστη ιδιότητα κι ένα μάθημα Ζωής για όλους μας"!
από την ταινία Κορίτσια Ημερολογίου
Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011
Πάνος Μουζουράκης - Το πιο γλυκό κομμάτι της ζωής μου
Στιχοι: Βαγγέλης Κωνσταντινίδης
Μουσικη: Στέφανος Κορκολής
Ερμηνεία: Πάνος Μουζουράκης
Αγάπη ατελείωτη, το κάθε μου γιατί
στα χρόνια μου να κρύβεσαι και να σε βρίσκω εκεί
Σε φέρνω μες στην σκέψη μου
στο νου μου όλο το χθες
μία αίσθηση αξέχαστη
οι δικές μας οι στιγμές
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό
Τα χρώματα στο βλέμμα σου
αλλάζουν σα το φως
Μα ίδιος μένει πάντοτε
ο έρωτας αυτός
Ξυπνάνε στις οθόνες μου
σκηνές κι αναπνοές
αλήθειες που χαράξανε
τις καινούργιες διαδρομές
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό"
Μουσικη: Στέφανος Κορκολής
Ερμηνεία: Πάνος Μουζουράκης
Αγάπη ατελείωτη, το κάθε μου γιατί
στα χρόνια μου να κρύβεσαι και να σε βρίσκω εκεί
Σε φέρνω μες στην σκέψη μου
στο νου μου όλο το χθες
μία αίσθηση αξέχαστη
οι δικές μας οι στιγμές
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό
Τα χρώματα στο βλέμμα σου
αλλάζουν σα το φως
Μα ίδιος μένει πάντοτε
ο έρωτας αυτός
Ξυπνάνε στις οθόνες μου
σκηνές κι αναπνοές
αλήθειες που χαράξανε
τις καινούργιες διαδρομές
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό"
Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011
Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΠΗΓΑΔΙΩΝ
Εκείνη την πόλη δεν την κατοικούσαν άνθρωποι, όπως όλες τις άλλες πόλεις του πλανήτη.
Σ’ εκείνη την πόλη κατοικούσαν πηγάδια. Πηγάδια ζωντανά … αλλά πηγάδια.
Τα πηγάδια διέφεραν μεταξύ τους όχι μόνο ως προς τον τόπο όπου είχαν ανοιχτεί, αλλά και ως προς το στόμιο (το άνοιγμα που τα συνέδεε με τον εξωτερικό κόσμο).
Υπήρχαν πηγάδια ευκατάστατα και πολυτελή, με στόμιο από μάρμαρο και όμορφα μέταλλα, πηγάδια ταπεινά από τούβλα και ξύλο, κι άλλα πιο φτωχά, απλές γυμνές τρύπες που ανοίγονταν στη γη.
Η επικοινωνία μεταξύ των κατοίκων της πόλης γινόταν από στόμιο σε στόμιο, και οι ειδήσεις έφταναν γρήγορα απ’ άκρη σ’ άκρη.
Μια μέρα, έφτασε στην πόλη μια «μόδα» που μάλλον είχε γεννηθεί σε κάποιο ανθρώπινο χωριό.
Η νέα ιδέα ήταν ότι κάθε ζωντανό όν που εκτιμούσε τον εαυτό του θα έπρεπε να φροντίζει πολύ περισσότερο το εσωτερικό παρά το εξωτερικό. Το σημαντικό δεν ήταν η επιφάνεια, αλλά το περιεχόμενο.
Έτσι έγινε, και τα πηγάδια άρχισαν να γεμίζουν με αντικείμενα.
Μερικά γέμισαν με κοσμήματα, χρυσά νομίσματα και πολύτιμες πέτρες. Άλλα, πιο
Τα πηγάδια διέφεραν μεταξύ τους όχι μόνο ως προς τον τόπο όπου είχαν ανοιχτεί, αλλά και ως προς το στόμιο (το άνοιγμα που τα συνέδεε με τον εξωτερικό κόσμο).
Υπήρχαν πηγάδια ευκατάστατα και πολυτελή, με στόμιο από μάρμαρο και όμορφα μέταλλα, πηγάδια ταπεινά από τούβλα και ξύλο, κι άλλα πιο φτωχά, απλές γυμνές τρύπες που ανοίγονταν στη γη.
Η επικοινωνία μεταξύ των κατοίκων της πόλης γινόταν από στόμιο σε στόμιο, και οι ειδήσεις έφταναν γρήγορα απ’ άκρη σ’ άκρη.
Μια μέρα, έφτασε στην πόλη μια «μόδα» που μάλλον είχε γεννηθεί σε κάποιο ανθρώπινο χωριό.
Η νέα ιδέα ήταν ότι κάθε ζωντανό όν που εκτιμούσε τον εαυτό του θα έπρεπε να φροντίζει πολύ περισσότερο το εσωτερικό παρά το εξωτερικό. Το σημαντικό δεν ήταν η επιφάνεια, αλλά το περιεχόμενο.
Έτσι έγινε, και τα πηγάδια άρχισαν να γεμίζουν με αντικείμενα.
Μερικά γέμισαν με κοσμήματα, χρυσά νομίσματα και πολύτιμες πέτρες. Άλλα, πιο
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)