από τον/την φίλο/η alma libre:

Με αφετηρία ένα άγνωστο σήμερα
και προορισμό ένα αμφίβολο αύριο ταξίδι ξεκινώ,
μες τη διαδρομή του χρόνου ατενίζοντας το ιδανικό.

Ελλοχεύω στα μυστικά περάσματα αποδέκτης
να γίνω των καλών οιωνών τ' αδιάβατα μονοπάτια να περάσω,
αλώβητος απ' τους λαβύρινθους της μοναξιάς να βγω.

Με πλοίο νου πειρατικό αναχωρώ
έχοντας εισιτήριο τις απαντοχές μου
και χάρτη τον τετράγωνο ορίζοντα.

Χρησμό ευνοϊκό σέρνω μαζί μου σύντροφο πιστό,
δώρο θεϊκό για να τρομάζει τους φόβους,
ν' αναμετράει τα όρια της πίστης μου.

Πυξίδα στην άβυσσο που διαβαίνω.
Ανάγκη μου να επιλέξω
μια από τις όψεις του νομίσματος.

Επένδυσα στη ζωή και με ζημίωσε,
ακολούθησα το αγελαίο ένστικτο των ρυθμών της
και εξολοθρεύτηκα αναλώθηκα ολοκληρωτικά στη δράση της.

Αναζητώ χαμένος καταφύγιο στο μαυσωλείο μου
μοναχικός οδοιπόρος με φυλαχτό τα ξόρκια,
της ποινής μου τους μάγους αψηφώ.

Ψάχνοντας τα φανερά μυστικά τους να κουρσέψω
κι αγναντεύοντας την ανατολή του Άδη,
να γεμίσω της σιωπής μου τις άδειες σελίδες.

Το φειδωλό χρόνο να ξεπεράσω
κι ενώ θα χύνομαι στο άπειρο,
να εξαγνίσω το θάνατο.

Πότισε θεέ τις ρίζες μου,
δώσε μου δύναμη να αναρριχηθώ στο βασίλειο σου
μέλος του να γίνω.

Γιατί το σκοτάδι είναι πολύ κοντά
αρκεί να κλείσω τα μάτια.
Τ' όνειρο όμως θα είναι αστείρευτο;

Αναστέλλω κάθε υπεράσπιση για
το καταδικασμένο τέλος και οδοιπορώ,
για την ελεύθερη αιωνιότητα.

'the dark night of the soul and the Light after that'. Δυστυχώς χωρίς ελληνικούς υπότιτλους.

Let us All Unite, by Charlie Chaplin

Αποκαλύψεις για τα ΑΤΙΑ

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ ΤΟΥ 2010, ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ ΤΟΥ 2010, ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ

Ομιλία του Στάμου Στίνη που έγινε τον Ιούνιο του 2010 στον Οραματισμό για την Ελλάδα που οργανώνει από το 1996 κάθε τρίμηνο το Παδισυ.

Ο Οραματισμός για την Ελλάδα πραγματοποιείται με τη συμμετοχή συνειδητών πολιτών σ’ όλη τη χώρα και περιλαμβάνει συντονισμένη εκπομπή θετικών σκέψεων, συναισθημάτων, συμβόλων και εικόνων που αποσκοπούν στην πνευματική πρόοδο της πατρίδας μας.

Η τέχνη του Δημιουργικού Οραματισμού είναι πανάρχαια και πανίσχυρη μέθοδος υλοποίησης στόχων και πρόκλησης γεγονότων. Αρκεί να ασκείται συντονισμένα και συνειδητά από μια πολύ μικρή μερίδα ανθρώπων, η οποία θεωρείται ως “κρίσιμη μάζα” της αλλαγής που θέλουμε να επιτύχουμε. Η κρίσιμη μάζα έχει υπολογιστεί πειραματικά ίση με το ένα δέκατο της τετραγωνικής ρίζας του συνολικού πληθυσμού που επιθυμούμε να αλλάξουμε. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι για την Ελλάδα απαιτείται ο συντονισμένος οραματισμός 330 μόνο ατόμων! Για την ανθρωπότητα ολόκληρη, απαιτούνται μόνο 8.500 περίπου συνειδητοί οραματιστές!

ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2010

«Σήμερα έχουμε ν’ αναφέρουμε ορισμένες σημαντικές πληροφορίες, κυρίως γιατί αφορούν και τον καθένα μας ατομικά, πέρα από το συλλογικό παιχνίδι, το οποίο παίζεται.

Η ανακοίνωση της ομιλίας ως «Σεπτέμβριος του 2010 μια νέα αρχή», σχετίζεται απόλυτα με την όλη ιστορία που διεξήχθη, με την ενεργειακή κρούση της 12ης Μαΐου.

Πιστεύω οι περισσότεροι από σας έχετε πληροφορηθεί, είτε όντας παρόντες εδώ, όταν έγινε η

Πάρτε την δική σας τσάντα για ψώνια.

Η μηχανή της Τρομολαγνίας
Τρόμος, φόβος μέσα από τα ΜΜΕ, μέσα από κάθε συζήτησή μας! Γιατί? Ποιός κερδίζει?

Κάποιες γενικές αλήθειες:
• Αν ψάξουμε στο internet, όσο ακόμα είναι ελεύθερο σε πληροφορίες, θα δούμε πως τα ΜΜΕ είναι πάντα διαπλεκόμενα με κυβερνήσεις, λειτουργούν με γνώσεις διαχείρισης μάζας και η μάζα σε αυτή τη περίπτωση είμαστε όλοι εμείς! Οι μάζες αυτές νομίζοντας πως έχουμε τη δύναμη, τη μία στιγμή μας κάνουν να τρέχουμε να πάρουμε δάνεια από τις τράπεζες, ή να κάνουμε botox, ή να αλλάξουμε στη πράξη και τις συνήθειές μας αλλά και τις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους... Να βγάλουμε σκέψεις και να κινηθούμε όπως κάποιοι τις ορίζουν, μάλιστα πια πολύ εύκολα...
• Η δύναμη των ΜΜΕ δεν είναι τυχαία! Αν προσέξουμε, όλες οι γνώσεις που έχουμε, δεν είναι στη πράξη από προσωπικές μας αναζητήσεις ή εμπειρίες αλλά μας τα λένε και εμείς προχωράμε με αυτή τη βάση και συνεχίζουμε τις θεωρίες! Στη πράξη δεν έχει αποδειχτεί ούτε το πιο απλό, πχ γιατί υπάρχουν τα όνειρα, αν υπάρχει ο χρόνος, αν υπάρχει η ύλη! Αν ψάξετε στο internet θα βρείτε πως πράγματι τίποτα από αυτά που ξέρουμε δεν είναι αποδεδειγμένα και σωστά! Παλιά πίστευε ο κόσμος πως η γη είναι επίπεδη και όταν ο Γαλιλαίος είπε κάτι διαφορετικό, όλοι τον κοίταζαν με απορία και κανένας δεν τον πίστευε! Κάτι αντίστοιχο παίζει και τώρα! Διαβάζουμε διάφορα πράγματα, ιστορίες, αλλά περιμένουμε επιβεβαίωση από τα ΜΜΕ, όταν τα επιβεβαιώσουν είναι και σωστά! Μέγα λάθος, γιατί ξεχάσαμε πως τα ΜΜΕ είναι Ιδιωτικές Επιχειρήσεις, είναι μπίζνες λοιπόν, που μάλιστα αν δείτε και πιο προσεχτικά δεν έχουν καν άδεια

ΠΟΙΗΣΗ

Βλέπω οτι σε αρκετούς φίλους του Ηλιάνθου αρέσει η ποίηση! Μια φίλη, η ΡΕΑ, μου έστειλε ένα ενδιαφέρον κείμενο που το δημοσιεύω και φυσικά περιμένω η στήλη της ποίησης να έχει αρκετή συμμετοχή από πολλά μέλη μας που ακόμα μάλλον βρίσκονται σε διακοπές!

"Η αγάπη στην Ποίηση μου ήρθε από μακρυά και, αν μπορεί να το πει αυτό κανένας, έξω από τη λογοτεχνία. Το συνειδητοποίησα μιά μέρα καθώς τριγύριζα στις αίθουσες του Βρετανικού Μουσείου και βρέθηκα μπροστά σ'έναν πάπυρο, πρασινωπό, αν θυμάμαι καλά, με χαραγμένο επάνω του, αρκετά καθαρά, ένα απόσπασμα της Σαπφώς. Υστερα από τους σωρούς τα λατινικά χειρόγραφα που κατάπινα τα χρόνια εκείνα, ένιωθα μιά πραγματική ανακούφιση, μου φαινότανε ότι ο κόσμος ίσιωνε κι έμπαινε στη σωστή του θέση. Αυτά τα λιγνόκορμα, συμπαγή κεφαλαία συγκροτούσανε μια γραφική παράσταση διαυγή και μυστηριακή μαζί, που μου 'κανε νόημα φιλικό μεσ' από τους αιώνες. Σα να βρισκόμουν πάλι σ' ένα γιαλό της Μυτιλήνης και ν' άκουγα την κόρη του περιβολάρη μας να τραγουδά.

"Πρώτα-πρώτα η ποίηση" Ανοιχτά χαρτιά

Οδυσσέας Ελύτης

Να γιατί γράφω. Γιατί η Ποίηση αρχίζει από κει που την τελευταία λέξη δεν την έχει ο θάνατος. Είναι η λήξη μάς ζωής και η έναρξη μιάς άλλης, που είναι η ίδια με την πρώτη αλλά που πάει πολύ βαθειά, ως το ακρότατο σημείο που μπόρεσε ν΄ανιχνεύσει η ψυχή, στα σύνορα των αντιθέτων, εκεί που ο Ηλιος και ο Αδης αγγίζονται. Η ατελεύτητη φορά προς το φως το Φυσικό που είναι ο Λόγος και το φως το Ακτιστον που είναι ο Θεός. Γι΄αυτό γράφω. Γιατί με γοητεύει να υπακούω σ΄αυτόν που δε γνωρίζω, που είναι ο εαυτός μου ολάκερος, όχι ο μισός που ανεβοκατεβαίνει τους δρόμους και "φέρεται εγγεγραμμένος στα μητρώα αρρένων του Δήμου."

Είναι σωστό να δίνουμε στο άγνωστο το μέρος που του ανήκει, να γιατί πρέπει να γράφουμε. Γιατί η Ποίηση μας ξεμαθαίνει από τον κόσμο, τέτοιον που τον βρήκαμε: τον κόσμο της φθοράς, που έρχεται κάποια στιγμή να δούμε ότι είναι η μόνη οδός για να υπερβούμε τη φθορά, με την έννοια που ο Θάνατος είναι η μόνη οδός για την Ανάσταση.

Οδυσσέας Ελύτης

"Πρώτα-πρώτα η ποίηση " Ανοιχτά Χαρτιά

lessons from geese!