Η γαλλική σατιρική Les Guignols de l'info έχει μεγάλη ακροαματικότητα και χιούμορ που τσακίζει κόκκαλα. Εδώ ασχολείται με το πειραματόζωο Έλλην. Απολαύστε το... ;)
ΥΓ. Οι πιο παρατηρητικοί θα αναγνωρίσετε στους επιστήμονες του εργαστηρίου τη μορφή και τη χαρακτηριστική φωνή του Σιλβέστερ Σταλόνε, πανταχού παρών ως Ράμπο και σήμα κατατεθέν της εκπομπής
"...χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα..."!
Όσο είμαστε ενωμένοι με την καρδιά μας, δεν έχουμε φόβο να φοβηθούμε τίποτα!
Έσο 'Εξ- υπνοι
'Εσο Ζωντανοί
'Εσο 'Ετοιμοι!
Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011
Μία εμπνευσμένη ομιλία από τον Δημήτρη Τσουκαλά, δήμαρχο του ορεινού χωριού της Ανάβρας Μαγνησίας, που αποδεικνύει ότι υπάρχουν περιπτώσεις Ελλήνων που πάνε κόντρα στην διαφθορά και ενδιαφέρονται πραγματικά για τον τόπο τους. Μία αναδρομή στο λαμπρό παράδειγμα της Ανάβρας και στην ανέλπιστη ανάπτυξή αυτής της απομακρυσμένης κοινότητας που αποτελεί παράδειγμα για την ελληνική επαρχία και τους πολιτικούς της παράγοντες καθώς και για κάθε πολιτικό.
Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011
TED X Academy: Καινοτομία και νέες ιδέες για την Ελλάδα της κρίσης ! Διανοητές και επιχειρηματίες από όλο τον κόσμο θα βρεθούν τη Δευτέρα στην Αθήνα Στα συνέδριά του έχουν μιλήσει «βαριά» διεθνή ονόματα, από τον Μπιλ Γκέιτς και τους ιδρυτές της Google, Λάρι Πέιτζ και Σεργκέι Μπριν, μέχρι διάσημους επιστήμονες, όπως ο Ρίτσαρντ Ντόκινς, ισχυρούς πολιτικούς, όπως ο Μπιλ Κλίντον και επιφανείς καλλιτέχνες, όπως ο Μπόνο των U2.
Κάθε χρόνο συγκεντρώνει χιλιάδες συμμετέχοντες στις κατά τόπους διοργανώσεις, ενώ το διαδικτυακό ακροατήριο έχει αγγίξει τους… 500 εκατομμύρια ανθρώπους. Ο λόγος για το «TED», από τα αρχικά των λέξεων Technology, Entertainment, Design (τεχνολογία, ψυχαγωγία, ντιζάιν), έναν διεθνή
Φόρος τιμής σ'αυτόν που έμεινε μέχρι το τέλος οραματιστής, αχόρταγος και τρελαμένος!
"Είναι μεγάλη μου τιμή να βρίσκομαι μαζί σας στην τελετή αποφοίτησής σας από ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Δεν πήρα ποτέ πανεπιστημιακό πτυχίο. Για να πούμε την αλήθεια, τούτη δω η μέρα είναι ότι κοντινότερο σε αποφοίτηση έχω ζήσει. Έτσι είναι, αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας τρεις ιστορίες.
Η πρώτη ιστορία μιλάει για διαδρομές
Εγκατέλειψα το κολέγιο του Ριντ στο πρώτο μου εξάμηνο, αλλά τριγυρνούσα στους χώρους του άλλο ενάμισι χρόνο, πριν τα παρατήσω για τα καλά.
Λοιπόν, γιατί τα παράτησα;
Όλα ξεκίνησαν πριν καν γεννηθώ...
Η πραγματική μου μητέρα ήταν μια νεαρή, ανύπαντρη απόφοιτος κολεγίου, που αποφάσισε να με δώσει για υιοθεσία.
Η μεγαλύτερη επιθυμία της ήταν να με υιοθετήσει ένα ζευγάρι
Δυστυχώς έχουμε μάθει να περιμένουμε από τους ηγέτες, ειδικώς δε τους πολιτικούς, να λύνουν όλα τα προβλήματα μας κι όταν αυτό δεν γίνεται να τους καταλογίζουμε αβασάνιστα την ευθύνη για ό,τι στραβό μας συμβαίνει. Αρκετοί φτάνουν να ισχυρίζονται μάλιστα ότι ακόμη και για οποιαδήποτε παραβατική ή μη προνοητική μας συμπεριφορά φταίει ο πολιτικός ή ακόμη πιο αόριστα ή πολιτική ή το σύστημα, γιατί δεν μας έμαθαν αυτό που οφείλουμε να πράττουμε ή μας έθισαν στον άκοπο προσπορισμό χρήματος, δεν μας έμαθαν να οδηγούμε σωστά στον δρόμο, δεν μας εμπόδισαν να χτίσουμε στο ρέμα και «πήρε» το σπίτι το νερό, δεν μας προστάτεψαν ακόμη και απαγορεύοντας στις τράπεζες να μας δίνουν πιστωτικές κάρτες για καταναλωτικούς σκοπούς ή δάνεια κατοικίας! Αυτή η αντίληψη υπονοεί περίπου ότι είμαστε παιδιά. Εξ' ου λοιπόν η απόδοση του επιθετικού προσδιορισμού «πατερναλιστική» στη νοοτροπία μας.
Πατερναλισμός (paternalism): είδος εξουσιαστικής σχέσης στην οποία αυτός που εξουσιάζει ή προΐσταται μεριμνά για τις ανάγκες των υφισταμένων του "σαν καλός οικογενειάρχης και πατέρας" με αντάλλαγμα την υπακοή και πίστη τους σε αυτόν (Δ.Γ. Τσαούση. Χρηστικό λεξικό κοινωνιολογίας. Αθήνα: Gutenberg, 1989, σ.212).
Η ελευθερία επιλογής την οποία απολαμβάνουμε στην ανοιχτή κοινωνία, εν αντιθέσει με την ολοκληρωτική -δηλαδή πατερναλιστική και αυταρχική- κοινωνία κάθε χρώματος, που προϋποθέτει ταυτόχρονα την ατομική ευθύνη του καθενός μας για τις πράξεις ή παραλείψεις ως επιλογές μας και η συμμετοχή στη λήψη των πολιτικών αποφάσεων καθώς και ο καθημερινός έλεγχος των αιρετών από τους πολίτες, αυτό που αποκαλούμε κοινωνία πολιτών, έχουν καθοριστική συμβολή στην ποιότητα της δημοκρατίας σε μια ανοικτή κοινωνία. Καθιστούν την πολιτική εξουσία και τη δημόσια διοίκηση διαφανείς, αποτελεσματικές, λογοδοτούσες και τον πολίτη ελεύθερο, αυτεξούσιο, χωρίς ισχυρό αίσθημα αδικίας, σχετικώς ευχαριστημένο.
Ωστόσο μια ολοκληρωμένη και υψηλής ποιότητας δημοκρατία, που αναμφισβήτητα δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε όλες τις ανάγκες και να επιλύσει όλα τα προβλήματα, προσφέρει όμως τον βέλτιστο συνδυασμό ελευθερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης, χρειάζεται πρωταρχικά να εγχαράσσει το αποτύπωμα της με την ακαταμάχητη δύναμη του θετικού παραδείγματος το οποίο η ηγεσία προσφέρει. Η πλέον νεαρή και επομένως ισχυρή αποτύπωση του καθοδηγητικού παραδείγματος συντελείται κατά την τρυφερότερη των ηλικιών, τα παιδιά μαθαίνουν από τους μεγάλους!
Δείτε το παρακάτω βίντεο, αξίζει, ει δυνατόν διαδώστε το προς γονείς όπου γης:
