Μια μέρα, ένας σοφός Ινδιάνος έκανε την παρακάτω ερώτηση στους μαθητές
του:
-"Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;"
-"Γιατί χάνουν την ηρεμία τους" απάντησε ο ένας.
-"Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;"
ξαναρωτά ο σοφός.
-"Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος"
είπε ένας άλλος μαθητής
Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση: "Μα τότε
δεν είναι δυνατόν να του μιλήσει με χαμηλή φωνή;
Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά.. καμιά δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο..
"Ξέρετε γιατί ουρλιάζουμε κυριολεκτικά όταν είμαστε θυμωμένοι;
Γιατί όταν θυμώνουν δυό άνθρωποι, οι καρδιές τους απομακρύνονται πολύ..
και για να μπορέσει ο ένας να ακούσει τον άλλο θα πρέπει να φωνάξει
δυνατά, για να καλύψει την απόσταση..
Όσο πιο οργισμένοι είναι, τόσο πιό δυνατά θα πρέπει να φωνάξουν για
ν'ακουστούν.
Ενώ αντίθετα τι συμβαίνει όταν είναι ερωτευμένοι;
Δεν έχουν ανάγκη να ξεφωνήσουν, κάθε άλλο, μιλούν σιγανά και τρυφερά..
Γιατί; Επειδή οι καρδιές τους είναι πολύ πολύ κοντά. Η απόσταση μεταξύ
τους είναι ελάχιστη. Μερικές φορές είναι τόσο κοντά που δεν χρειάζεται ούτε
καν να μιλήσουν... παρά μονάχα ψιθυρίζουν.
Και όταν η αγάπη τους είναι πολύ δυνατή δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να
μιλήσουν, τους αρκεί να κοιταχθούν. Έτσι συμβαίνει όταν δυό άνθρωποι που
αγαπιούνται πλησιάζουν ο ένας προς τον άλλον.
Στο τέλος ο Σοφός είπε συμπερασματικά:
"Όταν συζητάτε μην αφήνετε τις καρδιές σας να απομακρυνθούν, μην λέτε
λόγια που σαν απομακρύνουν, γιατί θα φτάσει μια μέρα που η απόσταση θα γίνει
τόσο μεγάλη που δεν θα βρίσκουν πιά τα λόγια σας το δρόμο του γυρισμού"
του:
-"Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;"
-"Γιατί χάνουν την ηρεμία τους" απάντησε ο ένας.
-"Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;"
ξαναρωτά ο σοφός.
-"Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος"
είπε ένας άλλος μαθητής
Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση: "Μα τότε
δεν είναι δυνατόν να του μιλήσει με χαμηλή φωνή;
Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά.. καμιά δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο..
"Ξέρετε γιατί ουρλιάζουμε κυριολεκτικά όταν είμαστε θυμωμένοι;
Γιατί όταν θυμώνουν δυό άνθρωποι, οι καρδιές τους απομακρύνονται πολύ..
και για να μπορέσει ο ένας να ακούσει τον άλλο θα πρέπει να φωνάξει
δυνατά, για να καλύψει την απόσταση..
Όσο πιο οργισμένοι είναι, τόσο πιό δυνατά θα πρέπει να φωνάξουν για
ν'ακουστούν.
Ενώ αντίθετα τι συμβαίνει όταν είναι ερωτευμένοι;
Δεν έχουν ανάγκη να ξεφωνήσουν, κάθε άλλο, μιλούν σιγανά και τρυφερά..
Γιατί; Επειδή οι καρδιές τους είναι πολύ πολύ κοντά. Η απόσταση μεταξύ
τους είναι ελάχιστη. Μερικές φορές είναι τόσο κοντά που δεν χρειάζεται ούτε
καν να μιλήσουν... παρά μονάχα ψιθυρίζουν.
Και όταν η αγάπη τους είναι πολύ δυνατή δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να
μιλήσουν, τους αρκεί να κοιταχθούν. Έτσι συμβαίνει όταν δυό άνθρωποι που
αγαπιούνται πλησιάζουν ο ένας προς τον άλλον.
Στο τέλος ο Σοφός είπε συμπερασματικά:
"Όταν συζητάτε μην αφήνετε τις καρδιές σας να απομακρυνθούν, μην λέτε
λόγια που σαν απομακρύνουν, γιατί θα φτάσει μια μέρα που η απόσταση θα γίνει
τόσο μεγάλη που δεν θα βρίσκουν πιά τα λόγια σας το δρόμο του γυρισμού"
Στον κόσμο αυτό.. υπάρχει πάντα ένα άτομο
ΑπάντησηΔιαγραφήπου περιμένει ένα άλλο..
είτε στη μέση μιας ερήμου..
είτε στη μέση μιας μεγάλης πόλης...
Κι όταν οι δύο αυτοί άνθρωποι διασταυρώνονται
και οι ματιές σμίγουν...
το παρελθόν και το μέλλον χάνουν τη σημασία τους...
και το μόνο πράγμα που υπάρχει είναι εκείνη η στιγμή..
μαζί με την απίστευτη βεβαιότητα ότι τα πάντα
κάτω από τον ήλιο είναι γραμμένα από το ίδιο Χέρι..
το Χέρι που αφυπνίζει την Αγάπη..."
Paulo Coelho
Αραγε, τα όνειρα είναι τροφή της ψυχής ή καρπός της;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πλάθουμε εμείς και τα εισφέρουμε στην ψυχή για δράση και πραγμάτωση ή μας τα προσφέρει εκείνη ανασύροντάς τα από την ουσία της ίδιας της της υπόστασης;
Τα δημιουργούμε εμείς μορφοποιώντας τις επιθυμίες μας και τις εμπειρίες από την καθημερινότητά μας ή αναδύονται ως αναμνήσεις από άλλες πραγματικότητες,επίπεδα ή διαστάσεις, που την έχουν διαμορφώσει;
Τελικά, η ψυχή μας είναι αποδέκτης ή γεννεσιουργός αιτία των ονείρων μας;
Θα ήθελα να μου πείτε τι πιστεύετε και μάλιστα εσύ alma libre που ασχολείσαι με την ποίηση
Εμφανίζομαι και εγώ, καθώς επέστρεψα στα εγκόσμια, μετά από αποχή 4 μηνών και χαιρετίζω την οικογένεια του Ηλίανθου και την καινούργια φίλη μας alma libre και την Reabuona. Πράγματι ο θυμός είναι καταστροφικός και απομακρύνει τις καρδιές. Ας παραμείνουμε όσο μπορούμε στη γαλήνη του πνεύματος που μπορούμε αρκετά εύκολα να την πετύχουμε όταν διαλογιζόμαστε και προσευχόμαστε συχνά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε/η ReaBuona
ΑπάντησηΔιαγραφήΟφείλω να ομολογησω πως τα ερωτήματα σου δεν είχαν απασχολήσει εως και σήμερα το μυαλουδάκι μου...αλλά μιας και έθεσες ορισμένα ερωτήματα μπήκα στην διαδικασία να τα επεξεργαστώ μέσα μου...
Η απάντησή μου είναι βασισμένη σε ένα ντοκυμαντέρ που είχα δει "Τι στο μπιπ ξέρουμε" που βάση της κβαντικής φυσικής επεξηγεί τα παράλληλα σύμπαντα του κόσμου..."η ψυχή μας" είναι ένα είδος ενέργειας η οποία ελευθερώνεται στο σύμπαν όταν πεθαίνει το σώμα μας...και επανέρχεται όταν ξαναγεννιόμαστε...'Οπως μου είπε μια πολύ καλή φίλη το φετεινό καλοκαίρι...κάθε άνθρωπος την στιγμή που γεννιέται έχει το δικό του πλάνο ζωής,θα πιαστώ από αυτό και θα συνεχίσω λέγοντας... η ψυχή μας έρχεται και λαμβάνει σώμα κάθε φορά με ένα νέο βελτιωμένο πλάνο ζωής, επανέρχεται με σκοπό να διορθώσει τα λάθη που κάναμε,όμως θαρρώ ότι σε έναν κύκλο ζωής, δεν προλαβαίνουμε να τα διορθώσουμε όλα με αποτέλεσμα η ψυχή να μεταφέρει άλυτες υποθέσεις σε παράλληλα σύμπαντα και ενεργειακά πεδία απορροφώντας ορισμένες φορές νέες πληροφορίες όπου σκιαγραφεί εν συνεχεία από γέννηση σε γέννηση εως ότου ολοκληρωθεί...
Με απλά λόγια ...τα όνειρα τροφοδοτούνται από την ψυχή ...και η ψυχή με την σειρά της τα τροφοδοτεί ανάλογα με το ταξίδι της...σε διάφορους χωροχρόνους και ζωές.